hydroksyzyna ( Atarax, Hydroxyzinum) - lek na receptę, stosowany głównie do zmniejszania napięcia wewnętrznego i stanów lekowych. Pośrednio działa przeciwwymiotnie, choć nie jest to lek pierwszego rzutu do leczenia wymiotów. prometazyna ( Diphergan) – efekt jej działania utrzymuje się nawet do 12 godzin.
polski arabski niemiecki angielski hiszpański francuski hebrajski włoski japoński holenderski polski portugalski rumuński rosyjski szwedzki turecki ukraiński chiński angielski Synonimy arabski niemiecki angielski hiszpański francuski hebrajski włoski japoński holenderski polski portugalski rumuński rosyjski szwedzki turecki ukraiński chiński ukraiński Wyniki mogą zawierać przykłady wyrażeń wulgarnych. Wyniki mogą zawierać przykłady wyrażeń potocznych. Musieli doprowadzać się do wymiotów po każdym posiłku. Nie, ale możemy powsadzać im palce, a potem doprowadzać do wymiotów. Ale zmusza mnie do wymiotów i położenia się. But in a way, it does make me feel the need to puke and lie down. Najwidoczniej mój naturalny odór doprowadzał Rebeccę do wymiotów. Well, apparently, my nature scent was making Rebecca throw up, so... Nie znaleziono wyników dla tego znaczenia. Wyniki: 52. Pasujących: 1. Czas odpowiedzi: 94 ms. Documents Rozwiązania dla firm Koniugacja Synonimy Korektor Informacje o nas i pomoc Wykaz słów: 1-300, 301-600, 601-900Wykaz zwrotów: 1-400, 401-800, 801-1200Wykaz wyrażeń: 1-400, 401-800, 801-1200
Tłumaczenia w kontekście hasła "do ograniczenia wymiotów" z polskiego na niemiecki od Reverso Context: aprepitant - lek przeciwwymiotny (stosowany do ograniczenia wymiotów), Pierwsze, o czym powinniśmy pamiętać – gdy kot wymiotuje, nie wynika to z jego złośliwości. Złośliwość to cecha typowo ludzka, nieznana mruczkom. Dlaczego kot wymiotuje? Wywiad Jest wiele możliwych przyczyn, ale na początek odpowiedzmy sobie na kilka pytań: Jak często kot wymiotuje – ile razy dziennie, w tygodniu? Czy wymioty pojawiają się po posiłkach albo po powrocie z dworu? Kiedy nasz kot był ostatnio odrobaczany? Czy jest kotem wychodzącym czy nie? Czy w wymiocinach jest tylko woda, czy też obecna jest nadtrawiona karma, żółć albo resztki roślin, trawa, sierść? Czy wymioty zaczęły się/nasiliły po zmianie rodzaju karmy? Czy nasz kot jest regularnie szczepiony? Czy wymiotom towarzyszą inne objawy, np. biegunka, krew w kale, osowiałość, brak apetytu, drażliwość? Czy kot miał podawane jakieś leki? Odpowiedzi na te pytania ułatwią znalezienie przyczyny, dlaczego kot wymiotuje – czy to naturalny objaw czy też początek przyczyny, dlaczego kot wymiotuje Zakłaczenie Przyczyna wymiotów jest naturalna. Wymioty mają na celu pozbycie się kul włosowych z przewodu pokarmowego. W wymiocinach może pojawić się trawa i połknięta wcześniej podczas wylizywania sierść. Zjadając trawę, kot podrażnia przewód pokarmowy i wywołuje odruch wymiotny. Część trawy jak szczoteczka czyści przewód pokarmowy, przepychając kłaczki do jelit i odbytu. Jeśli pawiki z sierścią nam przeszkadzają, możemy wprowadzić karmę z większą ilością odkłaczacza (typu hairball, dla kotów długowłosych) lub stosować regularnie pastę odkłaczającą. Także karmienie kota mokrą karmą lub mięsem pomaga w utrzymaniu właściwej perystaltyki jelit i pozbyciu się kłaczków. Nietolerancja pokarmowa W tym przypadku karma nie odpowiada kotu i powinniśmy ją zmienić. Nawet najlepsza karma może po prostu nie być tą naj dla danego kota i radykalnie pomoże zmiana na inny rodzaj kociego jedzenia. Przy nietolerancji pokarmowej wymioty pojawiają się często po posiłku, zawierają nadtrawione jedzenie, czasem towarzyszy objawom kał z dodatkiem krwi. Zbyt łapczywe jedzenie W tym przypadku wymioty pojawiają się najczęściej od razu po posiłku, kot je za dużo i za szybko. Tak bywa z kotami głodującymi w kocięctwie albo kochającymi jeść. Rada: zmiana karmy na taką z większym rozmiarem chrupek, by zmusić kota do gryzienia, a nie połykania chrupek w całości. Pomocne jest też wprowadzenie jedzeniowych puzzli lub specjalnych misek dla żarłoków, z wyprofilowanym w kształt labiryntu dnem. Rozwiązaniem bywa zakup specjalnych misek i misko-zabawek dla żarłoków – przy których kot musi się trochę natrudzić, by zdobyć pożywienie (np. produkty Hagena z serii Design Senses, miski o specjalnej konstrukcji), oraz – karmienie dość często ale małymi porcjami. Nie pozostawiamy jedzenia stale w zasięgu W wymiocinach mogą pojawić się robaki, np. glisty. Robaki obecne w jelitach kota podtruwają go swoimi produktami przemiany materii, drażnią ścianki jelita, wędrując w cyklu rozwojowym do płuc, powodują krztuszenie i na zmianę odruch przełykania lub wymiotny. Koty wychodzące odrobaczamy co 3 miesiące, niewychodzące co 6. Zatrucie pokarmowe Kot zjadł coś, co go podtruwa – środki czyszczące, rośliny trujące dla kota, środki ochrony roślin, niektóre leki (sprawa indywidualna – to może być choćby zlizany oridermyl, uczulenie na neomycynę, podanie aspiryny!, zbyt duża dawka środka odrobaczającego). Nawiasem – koty są odporne na jad kiełbasiany. Wymiotom towarzyszy brak apetytu, osowiałość, niezborność ruchów, polegiwanie, drażliwość, chowanie się przed opiekunem, niepicie wody. W przypadku podejrzenia zatrucia należy NATYCHMIAST udać się z kotem do lecznicy, potrzebna jest szybko fachowa pomoc! Brak odtruwania może skutkować zniszczeniem wątroby, nerek i innych narządów, im szybciej zadziałamy, tym większa szansa na uratowanie sznurka, wstążki, kawałka folii Tu pomóc może wyłącznie lekarz weterynarii! Może on podać pod kontrolą leki wywołujące wymioty, czasem konieczne będzie rtg lub usg. Jeśli kotu wystaje z pupy kawałek sznurka nie ciągnijmy, bo możemy rozerwać jelito – pomóc może tylko weterynarz! Panleukopenia Możemy ją podejrzewać, gdy silnym wymiotom towarzyszy uporczywa biegunka o wyjątkowo niemiłym zapachu. Jeśli nasz kot nie był szczepiony przeciw panleukopenii i jest kotem młodym (do 5-6 lat) z dużym prawdopodobieństwem może to być właśnie ta groźna choroba. Jeśli wymiotom towarzyszy biegunka, nie czekaj! Ważny jest czas – im szybciej kot trafi do weterynarza i zostanie podjęte natychmiastowe leczenie (kroplówki, neupogen, transfuzja krwi ozdrowieńca po panleukopenii), tym większa szansa, że kot przeżyje. Niewydolność nerek Wymioty mogą być jednym z sygnałów niewydolności nerek – ostrej lub przewlekłej. Winny jest wówczas podwyższony poziom mocznika we krwi – to on podtruwa kota i indukuje wymioty – analogicznie jak inne trucizny. Wymioty to odruch ochronny, instynktowna potrzeba pozbycia się tego, co szkodzi organizmowi. Na pocieszenie dla niepocieszonych kocimi pawikami – niektóre zwierzęta nie potrafią wymiotować, np. konie. Dla nich połknięcie choćby agrafki z paszą może oznaczać się tym artykułem: to portal tworzony przez specjalistów, ekspertów ale przede wszystkim przez miłośników zwierząt.Przykład: Joanna zgłosiła się do lekarza z powodu bezsenności i napadów lęku. W toku wywiadu okazało się, że cierpi także na zaburzenia żołądkowe z tendencją do częstych zatruć, nudności i wymiotów. Po wykonaniu różnych badań i analiz, lekarz nie znalazł medycznej przyczyny tego typu kłopotów ze zdrowiem.[quote name='Marta Chmielewska']:lol: :lol: :lol: Cha, cha,cha, uśmiałam się Koronko, a to ja cholewcia, trzeba było odpisać kto jest tym kochaniem, a moze trafiłby ci się jakiś przystojny amator :lol: :lol:[/quote] Kiedy ja postanowiłam być stała w uczuciach, Ty mnie tu "kochanie" wysyłasz. Nie odpowiedziałam bo TWARDA jezdem :lol: [quote name='Marta Chmielewska'] Jak będę to na pewno dam ci znać i sie podpiszę, a może później wrzucę ci na priv mój numer telefonu. Może będę dziś na chacie pod wieczór, koło 22, jeśli wpadniesz to ci podam. Widzę, że sporo zmian u cię :o :wink:[/quote] Martek, nie właże na czat bo mi coś siew kompie zepsuło. Dawaj na PW :roll: Sporo tych zmian, rzeczywiście... Przyjeżdzaj bo dużo do opowiadania.
Jak zmieniłam porę karmienia na póżniejszą (około 23) i na wczesnie rano to narazie jest spokój. Może zdarzyło się raz od tamtej pory. Dodam, że zaczęłam też dawać mu troszkę więcej suchego. Jak się problem powtórzy-to pójdę do weta. Pytałam o ten refluks-weterynarz to wykluczył.
Nasze ukochane koty są tak zaciekawione, że czasami potrafią włożyć do ust coś, co nie jest dla nich do końca odpowiednie. Mogą połknąć każdą substancję, którą uznają za przyjemną w smaku lub rozpraszając się zabawą w „polowanie”. Oczywiście nie wszystkie substancje lub przedmioty, które znajdują nasze koty, nie są jadalne, a niektóre są nawet bardzo niebezpieczne. Co możemy zrobić, gdy to się stanie? Wskaźnik1 Co to są wymioty? Skąd mam wiedzieć, czy mój kot ma mdłości?2 Kiedy NIE należy wywoływać wymiotów kota?3 Kiedy sprawić, by kot zwymiotował? Jak sprawić, by kot zwymiotował?4 Rośliny toksyczne dla Rośliny Rośliny ogrodowe Co to są wymioty? Przede wszystkim uważam, że ważne jest, abyśmy wiedzieli, czym są wymioty i dlaczego powinniśmy iść do weterynarza. Wymioty to wydalanie treści żołądkowej przez usta. Zawsze będziesz mieć nudności, wymioty i wysiłek brzucha, aby móc wydalić większą zawartość żołądka. W razie wątpliwości jego rzecz polega na tym, że dzwonisz do ośrodka weterynaryjnego, do którego zwykle się chodzisz. Powiedz mu, o co chodzi, aby mógł ocenić powagę sytuacji. Tutaj załączam trochę sytuacje, w których należy zabrać kota do centrum weterynaryjnego w przypadku wymiotów: U kociąt poniżej pierwszego roku życia. Jeśli podejrzewasz, że połknąłeś ludzkie leki lub substancję toksyczną (trucizna dla ślimaków, rodentycydy itp.) Jeśli istnieje podejrzenie, że zostało zjedzone ciało obce, takie jak lina, nić, igły itp. Jeśli wymiotujesz bardzo często lub wymioty są trwałe. Jeśli w wymiocinach znajdziemy zawartość żółci, krew lub coś w rodzaju „fusów z kawy”. Jeśli w ciągu dnia wymiotujesz więcej niż 2-3 razy. Skąd mam wiedzieć, czy mój kot ma mdłości? Nasi przyjaciele mają bardzo subtelny sposób wyrażania mdłości. Jako pierwsza wskazówka czy mogą przestać jeść. Innym razem będzie miał lekkie ślinienie się I będzie ruchy językiemjakby zlizywał resztki jedzenia z ust. Ideałem jest oczywiście udanie się do weterynarza, ale jeśli mieszkamy daleko od kliniki, ważne jest, aby wiedzieć, jak wywołać wymioty u kota, a kiedy nie. Podobne artykuł:Dlaczego koty wymiotują? Kiedy NIE należy wywoływać wymiotów kota? Bez względu na to, jak źle to widzimy, w żadnych okolicznościach nie musimy wywoływać wymiotów jeśli połknąłeś chlor, benzynę lub jakikolwiek produkt używany do konserwacji samochodu lub sprzątania domu. Oznacza to, że każdy produkt jest korozyjny. Powodem jest to, że połknięcie zwierzęcia już spowodowało uszkodzenie, a jeśli wywołujemy wymioty, uszkodzenie przełyku jest zwiększone przez połączenie substancji żrącej z kwaśnym sokiem żołądka. Ważne jest, aby upewnić się, że na podłodze nie pozostały żadne pozostałości. Ponadto, Jeżeli od spożycia przez zwierzę produktu toksycznego lub ciała obcego minęły więcej niż dwie godziny, nie można wywołać wymiotów. Dzieje się tak, ponieważ po dwóch godzinach przejdzie do jelita cienkiego, aw przypadku substancji toksycznych część zostanie przez nie wchłonięta. W takim przypadku jest pilne i niezwykle ważne, aby udać się do najbliższego ośrodka weterynaryjnego, który posiadasz. Można podać węgiel aktywowany, aby zapobiec wchłonięciu trucizny. Węgiel aktywowany można znaleźć w każdej aptece bez konieczności uprzedniej rejestracji weterynaryjnej. Użyjemy około 4-5 tabletek węgla aktywnego rozcieńczonego niewielką ilością wody, dla kota o wadze około 3-4 kg. Innym przypadkiem, w którym nie można zmusić kota do wymiotów, jest jeśli zwierzę jest nieprzytomne z powodu ryzyka uduszenia się z powodu aspiracji. Uduszenie spowodowane aspiracją polega na tym, że gdy zwierzę jest nieprzytomne lub ma przedmiot, który blokuje drogi oddechowe, a treść żołądkowa może przedostać się do płuc, ponieważ nagłośnia częściowo zamyka przejście lub go nie zamyka. Nie wszystko, co je nasz czworonożny przyjaciel, jest dla niego bezpośrednio niebezpieczne. Ale musimy mieć go na oku, jeśli podejrzewamy, że zjadł coś, czego nie powinien. Zachowaj szczególną ostrożność przy domowych odświeżaczach powietrzaWielokrotnie wybieramy słodkie zapachy, które są dla nich „apetyczne”. Zioła lub rośliny poddane działaniu herbicydów. Jak sprawić, by kot zwymiotował? Oczywiście, Wymioty zostaną wywołane, jeśli zostanie to wskazane przez lekarza weterynarii. W domu wymioty możemy wywołać nadtlenkiem wodoru o czystości 3%. Otrzymasz 5ml 3% nadtlenku wodoru, co odpowiada łyżeczce kawy. W domu nie damy więcej, ponieważ może to być szkodliwe dla zwierzęcia, ponieważ nie ma wystarczającego szkolenia lub środków. Ważne jest, aby po podaniu roztworu nadtlenku wodoru zmusić zwierzę do chodzenia, aby było bardziej efektywne. Gdy kot zwymiotuje, zostanie podany węgiel aktywowany w dawkach wymienionych powyżej w tym poście. Jedną z głównych sytuacji, w których myślimy o tym, jak sprawić, by kot zwymiotował, jest to, że zjadł kilka roślin, które mamy w domu. Następnie zostawiam listę roślin, które normalnie mamy w naszych domach i ogrodach i które są toksyczne dla kotów. Rośliny toksyczne dla kotów Jeśli weźmiesz pod uwagę te rośliny, zaoszczędzisz kotu zły czas i możemy zapobiec wymiotowaniu. Rośliny domowe Aphelandra Roślina rycynowa (Ricinus) Wiśnia bożonarodzeniowa (Solanum) Chryzantema (Dendranthema) Codiaemun Cyklamen lub fiołek perski Bluszcz diabła, Poto (Epipremmun aereum) diefenbakia Ucho słonia Paprocie Holly (Ilex) Hypoestes phyllostachya Hiacynt (Hiacynt) Bluszcz Jemioła (Viscum) Oleander (Nerium oleander) Ornithogalum (z rodziny hiacyntów) Poinsenttia lub poinsettia (Euphorbia) Senecio Gwiazda Belen Drzewo parasolowe Roślina zebry Rośliny ogrodowe Abrus precatorius lub amerykańska lukrecja Hyoscyamus Aconitum (tojad) Ilex (Holly) Actaea Impatiens Aesculus (kasztanowiec zwyczajny lub kasztanowiec zwyczajny) Ipomoea (dzwony) Agrostemma githago (candelaria lub goździk) Aleurites Hedera (bluszcz) Allium sp. (cebula, por, czosnek) Jasminum (jaśmin) Alocasia Juniperus sabina (jałowiec pełzający) Alstroemeria (lilia z Peru) Złotokap pospolity Anemone (zawilec leśny) Lantana (flaga Hiszpanii) Anielska Trąbka (Brugmansia) Ostróżka (Ostróżka) Lathyrus (Orobus) Angel Wings (Caladium) Ligustrum (henna) Drzewo morelowe (Prunus armeniaca) Lilium Aquilegia (Kolumbia) Konwalia majowa (Convallaria majalis) Arisaema (lilie kobry) Arum (BARDZO TRUJĄCE) Linum (len) Astragalus Lobelia atropa Biała lilia Awokado (Persea americana) Azalia (rododendron) Lupinus (łubin lub łubin) Dziurawiec zwyczajny (Actaea) Lycopersicon (ziemniak, pomidor) Rajski ptak lub kwiat (Strelitzia) Lysichiton (Kapusta Skunk) Czarnooka Susana (Thunbergia) Madagaskar Vinca (Catharanthus) Krwawy Korzeń (Digitalica) Dianthus (Tagetes, goździk Moora) Bukszpan (Buxus) Melia (rodzina mahoniowa) Nicotiana (tytoń) Brzoskwinia (Prunus persica) Miotła (Cystisus) Mirabilis jalapa (Don Diego nocą) Brugmansia (Trąbka anioła) Monk Wood (Aconitum) Bironia Bellflower (Ipomoea) Buckthorn (Rhammus) Narcyz (narcyz) Płonący krzew (Dictamnus) Oleander Nerium (Oleander) Jaskier (Jaskier) Bukszpan Belladona Caladium Caltha Dąb lub dąb ostry (Quercus) Catharanthus Cebula (Allium) Celastrus Ornithogalum Centaurea cyanus (chaber lub borówka) Oksytropia Cestrum (dzielny w nocy) Paeonia (piwonie) Papaver (mak) Parthenocissus (pnącze) Szynczerinche (Ornithogalum) Piwonia (Paeonia) Pernettja Powojnik (powojnik) Filodendron Colchicum (jesienne krokusy lub szafran) Pęcherzyca Kolumbia (Aquilegia) Phytolacca (ombu) Szkarłatka Conium (Phytolacca) Convallaria majalis (konwalia) Poligonatum Czarny goździk (Agrostemma githago) amapola Pierwiosnek obconica (Primulaceae) Chaber (Centaurea cyanus) Henna (Ligustrum) Prunus armenica (drzewo morelowe) Cotoneaster (podobny do cierni ognia) Prunus Laurocerasus (Wawrzyn Wiśniowy) Szafran (Colchicum) Cupressocyparis leylandii (cyprys Leyland) Quercus (dąb) Cytisus Rhamnus Narcyz Rododendron Daphne (Daphne) Rhus (sumak) Datura ricinus Delonix Robinia (sztuczna akacja) Dicentra (krwawiące serce) Roślina kauczukowa (figowiec) Dictamnus (ziele cygańskie) Rudbekia Naparstnica (naparstnica lub naparstnica) Ruda (trasa) Żmijowiec (wiborera) Starszy Euonymus (wrzeciona) Schefflera (drzewo parasolowe) solandra Don Diego w nocy solanum Pieczęć Salomona (Polygonatum) Frangula lub orzech laskowy (Rhamnus) Galanthus (dzwonki) Strelitzia (rajski ptak lub kwiat) Gaultheria (sumak) Giant Hog Weed Gloriosa superba (flaga Hiszpanii) tanacetum Taxus (cisy) tetradymia Helleborus (świąteczna róża, zielony ciemiernik) Szata Chrystusa (bieluń) Hemlock (Conium) Tuhja (Twoja, cyprys) Henbane (Hyoscyamus) Thunbergia (czarne oczy) Heracleum mantegazzianum (olbrzymia pietruszka) Hippeastrum (Knight's Star Lily) Kasztanowiec zwyczajny (Aesculus) Hiacynt (hiacynt) Visum (biała jemioła) Hortensja (Hortensia) Glicynia (glicynia) Tag Mam nadzieję, że spodobał Ci się ten post i pomoże Ci. I pamiętaj, że ten post jest artykułem informacyjnym, ale tym, który naprawdę może pomóc Twojemu kotu, jest weterynarz, więc jeśli masz jakieś pytania, udaj się do zaufanego centrum weterynaryjnego. Treść artykułu jest zgodna z naszymi zasadami etyka redakcyjna. Aby zgłosić błąd, kliknij być zainteresowany Translations in context of "mogłem się zmusić aby" in Polish-English from Reverso Context: Penelope powiedziała mi Miałem cię zabić bo mówiłeś powinniśmy zerwać, ale nie mogłem się zmusić aby to zrobić.Grypa jelitowa to wyjątkowo nieprzyjemna infekcja wirusowa, która potrafi zdezorganizować życie całej rodziny, ponieważ błyskawicznie rozprzestrzenia się wśród domowników! Przebieg jelitówki jest dość gwałtowny, charakterystyczne dla niej biegunka i wymioty mocno osłabiają organizm, prowadząc często do jego odwodnienia. Na szczęście objawy grypy jelitowej znikają zaledwie po kilku dniach, a w dodatku można je skutecznie łagodzić, stosując odpowiednie leki oraz preparaty zapobiegające odwodnieniu. Grypa jelitowa: przyczyny Jelitówka, czyli grypa jelitowa lub grypa żołądkowa to ostra infekcja układu pokarmowego obejmująca żołądek i jelita wywoływana przez wirusy (najczęściej rotawirusy, norowirusy, sapowirusy, adenowirusy i astrowirusy). Wirus przenoszony jest przez bezpośredni kontakt z chorym, a także drogą pokarmową i drogą kropelkową. Jelitówkę bardzo łatwo „złapać”, przebywając w dużych skupiskach ludzkich lub gdy w najbliższym otoczeniu pojawił się choćby jeden zakażony. Ryzyko zarażenia grypą jelitową dotyczy wszystkich grup wiekowych, przy czym infekcja najgroźniejsza jest dla osób w podeszłym wieku, osób z obniżoną odpornością, zwłaszcza zaś dla kobiet w ciąży oraz małych dzieci i niemowląt. Okres inkubacji wirusa wynosi od około 12 do 72 godzin, po tym czasie pojawiają się pierwsze objawy. Warto podkreślić, że chory zaraża jeszcze przed wystąpieniem symptomów, jak również przez kilka dni po ich ustąpieniu! Sama infekcja, choć zwykle ma ostry przebieg, trwa stosunkowo krótko, z reguły około 3-7 dni. Zdarzają się jednak przypadki, zwłaszcza u małych dzieci, że zakażenie przedłuża się nawet do 10 dni. Grypa żołądkowa: objawy Jednym z najbardziej charakterystycznych objawów jelitówki jest wodnista biegunka (trwająca około 2-3 dni). Ponadto grypie żołądkowej towarzyszą nudności i wymioty, a także gorączka (zobacz: Jak zbić gorączkę). Dodatkowo pojawić się mogą skurcze i bóle brzucha, dreszcze, złe samopoczucie, brak apetytu oraz ogólne osłabienie organizmu. Nie w każdym przypadku grypa jelitowa pokazuje pełne spektrum objawów, u dorosłych zazwyczaj objawia się tylko biegunką, natomiast u dzieci znacznie częściej dolegliwościom jelitowym współtowarzyszą nudności i wymioty, zaś u niektórych „szczęśliwców” jelitówka powoduje tylko lekkie bóle i skurcze brzucha. W przebiegu grypy jelitowej dochodzi również do zaburzenia gospodarki elektrolitowej oraz do odwodnienia organizmu, co jest bezpośrednim efektem biegunki i wymiotów. Grypa jelitowa: leczenie Podobnie jak inne infekcje wirusowe jelitówkę leczy się objawowo. Prawidłowe leczenie polega na łagodzeniu biegunki i gorączki oraz na równoczesnym prowadzeniu działań zapobiegających odwodnieniu i zaburzeniom równowagi elektrolitowej. W aptekach dostępny jest szeroki wybór leków przeciwbiegunkowych, a jednym z najpopularniejszych preparatów stosowanych przy biegunkach jest węgiel leczniczy (np. Węgiel aktywny, Carbosal syrop o smaku coli), wiąże on toksyny i drobnoustroje oraz umożliwia ich wydalenie. Znacznie silniejsze i szybsze działanie niż węgiel leczniczy wykazuje loperamid (np. Stoperan), który skutecznie ogranicza ryzyko odwodnienia organizmu. Podobne właściwości adsorpcyjne do węgla aktywnego wykazuje smektyn dioktanościenny (np. Smecta), który dodatkowo działa osłaniająco na przewód pokarmowy. Smektyn jest bezpieczny, nie wywołuje działań niepożądanych, dlatego jest polecany do stosowania nawet u niemowląt i małych dzieci. Łagodzenie objawów biegunki to nie wszystko, często bowiem jelitówka przebiega z wysoką gorączką. Wtedy może być konieczne zastosowanie leków przeciwgorączkowych np. z paracetamolem lub ibuprofenem. Bardzo ważne, o ile nie najważniejsze, w leczeniu grypy jelitowej jest nawadnianie organizmu. Biegunka, wymioty i gorączka to wszystko czynniki zwiększające ryzyko odwodnienia, a przy ostrym przebiegu jelitówki odwodnienie organizmu jest niemal nieuniknione. Dlatego też należy przyjmować dużą ilość płynów! Co do rodzajów płynów, może to być woda, słaba herbata lub ziołowe herbatki, ważne, aby były one w temperaturze pokojowej. Warto pamiętać, że prawidłowe nawadnianie polega na wypijaniu małych porcji w krótkich odstępach czasu, co niekoniecznie jest łatwe, zważywszy na fakt, że organizm osłabiony chorobą trudno jest zmusić do picia, jednak uzupełnianie płynów jest absolutnie konieczne! Coraz chętniej stosowanym rozwiązaniem przy grypie żołądkowej jest przyjmowanie specjalnych preparatów z elektrolitami lub doustnych płynów nawadniających. Uzupełnianie elektrolitów zapobiega zaburzeniom równowagi elektrolitowej, zaś płyny nawadniające skutecznie eliminują problem odwodnienia. Dla wsparcia uszkodzonej wskutek działania wirusów mikroflory jelitowej można także stosować probiotyki. Jednym z elementów leczenia jelitówki jest również odpoczynek, należy zagwarantować choremu spokój i odpowiednie warunki (pokój, w którym przebywa, należy regularnie wietrzyć i dezynfekować). Zasadniczo objawy grypy jelitowej ustępują samoczynnie w ciągu 3-4 dni, jeśli infekcja utrzymuje się dłużej, konieczna jest konsultacja z lekarzem. Wizyta lekarska (a najlepiej wizyta domowa) jest obowiązkowa, gdy infekcja dotyczy osób starszych, kobiet w ciąży i dzieci! W przypadku nasilonych objawów najrozsądniejszym rozwiązaniem jest natychmiastowe udanie się do szpitala! Dieta przy grypie jelitowej Jednym z symptomów choroby jest spadek apetytu, w pierwszym i w drugim dniu infekcji zarażony nie chce nic jeść ani pić. I o ile trzeba walczyć o każdą wypitą kroplę płynu, tak głodówka jest właściwie wskazana. Ponadto w kolejnych dniach choroby, gdy objawy powoli ustępują, organizm jest mocniejszy, a apetyt wraca, należy bardzo uważać na to, co się je. Zalecane są wówczas posiłki lekkostrawne, najlepiej kaszki lub kleiki ryżowe, wafle ryżowe i suchary. Następnie można wprowadzać lekkie zupy i gotowane ziemniaki. Jeszcze przez kilka tygodni trzeba unikać ciężkich, smażonych potraw, słodyczy i alkoholu! Czy można się uchronić przed jelitówką? Grypa żołądkowa ma to do siebie, że jest wysoce zaraźliwa. Jednak istnieją sposoby, aby zmniejszyć ryzyko zakażenia. Przede wszystkim należy dbać o swoją odporność, zdrowo się odżywiać, regularnie uprawiać aktywność fizyczną. Oczywiście nie uchroni to w pełni przed zarazkami, ale częste mycie rąk, przestrzeganie zasad higieny, dezynfekowanie toalety, a także blatów roboczych, na których przygotowywane są posiłki, znacząco zmniejsza ryzyko jelitówki. Dodatkowo w przypadku niemowląt zaleca się szczepienia przeciw rotawirusom, gdyż to właśnie one są głównym winowajcą infekcji u dzieci! Przeczytaj więcej o Pneumokoki i rotawirusy. Ze względu na duże ryzyko zakażenia grypą żołądkową każdy powinien umieć rozpoznać jej objawy oraz wiedzieć, co robić w celu złagodzenia jej symptomów. Najważniejsze w leczeniu jelitówki jest nawadnianie organizmu, gdyż następstwa odwodnienia są znacznie poważniejsze niż sama infekcja żołądkowo-jelitowa. Grypa jelitowa i odwodnienie są szczególnie niebezpieczne dla osób starszych, kobiet w ciąży i niemowląt. U ciężarnych ostra infekcja może stanowić zagrożenie dla dziecka, zaś w przypadku noworodków i niemowląt może dojść do nieodwracalnego zaburzenia homeostazy ustrojowej.